VAR GİBİ

Erenler gönüle, çalmýþ mayayý.
Bir baþtan bir baþa, sarmýþ yarayý.
Hacý Bayram Veli, Yunus Emre’yi.
Bilmeyen aydýnlar, yurtta var gibi...

Aþýk Paþa dilde, olmuþ bir zirve.
Yunus Emre katmýþ, sevgi gönüle.
Mevlana insanlarý, almýþ evine.
Bizim Erenler’i,bilmez var gibi...

Anadolu’yu gez, cennet misali.
Her yöre çok güzel,yoktur timsali.
Her niðmet yetiþir, yoktur emsali.
Bunlarý görmeyen, huyun var gibi...

Ýnsaný hor görür, tanýmaz seni.
Edepten nasipsiz, bozulmuþ geni.
Söylesen dinlemez,bozmuþ düzeni.
Ar’sýz sanýr çýkar,bir yol var gibi...

Köyün gayrý var mý? gelen gideni.
Unutmuþ evladý, sýla rahimi.
Bozulmuþ dünyanýn, edep düzeni.
Yolumuzu görmez ama var gibi..

Ýnsanlar bozuldu, aldý azýya.
Koþar A.V.M’ye, san ki yazýya
Her akþam takýlýr,bir kaç diziye.
Ölüm yokmuþ diye,gören var gibi...

Bahçe güllerinin.yoktur dikeni.
Atýþýrlar kýrmaz.hiç birbirini.
Sen oku seversin, hep sözlerini.
Gülþen’i görmeyen,güller var gibi...

Dindari/Osman Dindar/Ýst.19/11/2016


Sosyal Medyada Paylaşın: