Yalnýzlýðýný kalabalýklar da yaþiyor artýk insan. Gel de, acýyla insanlýðýn düþtüðü bedbahtlýða yan. Ey nesim, sabret kutlu bir doðumu bekliyor cihan. Bu dünya geçici ,bu dünya boþ, tek gaye imtihan. . Dalga dalga büyüyor, yayýlýyor ifsadý tüm insanlýðýn. Nasibini alýyor mazlumlar küresel karanlýðýn. Dün heba edildi, bugün gaflet, yarýna ümmet hedefsiz. Ýslam coðrafyasýnýn namusuyla oynuyor siyonist Densiz. . Bir kutlu doðumu beklemeye durduk mukaddes anadan. Ve o öncüye bir koruma bekliyoruz asaletli babadan. Ümmetim ümmetim diyen bir haykýrýþla titresin dünya. Gökten uzanacak bir elle, göreve kuþansýn ukba. . Varsýn tüm insanlýk gafletin en derin uykusuna dalsýn . Ümmet mehdiyet’e mahkum ,Melekler görev alsýn B.U
Sosyal Medyada Paylaşın:
LOMAYI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.