Feryatlar yükseliyordu, Tokmaklar, çekiçler, örsler, Her þey birbirine karýþýyordu nede çabuk, Nereye götürüyordu bizi bu hýrslar, Yine birileri mi ölmüþtü yoksa Huzura insanlar, ölümde mi kavuþuyordu ancak, Kaçý kadýndý peki; Kaçý çocuk, Geçenlerde yine ruhsuzum, Sýradan þeyler.
Geçenlerde yine yalnýzým, Hava soðuk, Çay bayat, Bazý sebeplerden içim buruk, Ve baþýmda dikelip; Yaþanmak zorundaymýþ gibi bekleyen hayat, Sýradan þeyler. Geçenlerde yine ýssýzým, Üstüne cinayet deðmiþ patikalar gibi, Nam salmýþým etrafa, Yosun baðlamýþým, Sýradan þeyler.
Geçenlerde yanýmdan, hýzla; Beni geçenlerde, arkasýna dönüp bakmýyor, Beklesinler diye ýslýk çalýyordum, Geçenlerde yine hýrsýzým, Sýradan þeyler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.