Murad etti yaratan,
Bir insan halketmeye
Meleklere buyurdu ;
Arzýmdan toprak alýn
Hemde her köþesinden.
Cebrail alamadý,
Arz vermedi topraðý
Yüce rabbim,
Asi bir kul mu yaratacak.
Yeryüzünde sonradan,
Nifaklar oluþacak.
Mikail’i gönderdi,
Eli boþ geri döndü.
Ýsrafil, yumuþak kâlpli,
Zorla olsun almadý.
Sonunda ;
Melek-ül mevt,
Rabbimin emridir bu,
Karþý gelemem deyip,
Arzýn dört tarafýndan,
Aldý zorla topraðý.
Rabbimin ol emriyle,
Bedenimiz belirdi.
Sonra ruh’a gir dedi.
Bu bedenin içine.
Ruh direndi ilk önce,
Karanlýktý çekindi.
Burun deliklerinden
Zorla girdi içeri.
Rabbimin rýzasýyla,
Yine zorla çýkacak.
Topraktan beden’e,
Can geldi birdenbire.
Ýlk insan adem oldu,
Rabbimin Firdevs’inde
Belli bir zaman sonra,
Adem derin uykudan,
Açtýðýnda gözünü,
Baþ ucunda bir varlýk,
Gülen gözleriyle,
Bakýyordu adem’e
Çekindi, birdenbire
Rabbimden nida geldi.
Sana eþ yaratýldý,
Hem de senin parçandan
Adem’in kaburgasýndan,
Yaratýldý bir dilber.
Firdevs’imde ;
Beraber yaþayýn,
Sonsuza dek öylece
Yalnýz þu yasak meyveye,
Sokulmayýn, Müflislerden olmayýn.
Firdevs’den kovulmayýn.
Yasaklanan bu meyve,
Çekiciydi gözlerde
Önce yiyen Havva’ydý,
Tadý da çok güzeldi.
Adem’e de yedirdi.
Biraz naz, cilve ile
Rabbimin gazabýydý,
Dünyaya sürükleyen.
Günahýna kefaret,
Kýrk yýl aðladý adem.
Sonunda affedildi.
Birleþtiler bir yerde.
Neslimizin atasý,
Hemde anasýydýlar.
Erkeðin ruhundaydý,
Kalan boþluk, aþikâr
Kadýnýn sayesinde, dolan boþluk bitamam.
Eðri bir kemik oldu,
Kadýnýn var oluþuna
Doðrultmaya kalkmayýn,
Kýrýlýr en sonunda
Kýrmadan sevgileri,
Sevgilerle yaþayýn.
Þu geçici dünyada
Sevdalardan râm alýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.