Bir tatlý tebessümünden mahrum kalsam da, Menekþe gibi kokan teninden yoksun olsam da, Anladým ki bu aþkta ben sana mahkumum, Sen varken açan gönül bahçem solsa da.
Bir kez daha aldandým yýprandý sol yaným, Damarlarým kurudu akmaz senin için akan kaným, Ben üstüme düþeni yaptým bu aþkta masumum, Sadece inan sadece çok ama çok yanýyor caným.
Aþk oyunumuzda yalanlarýna inanmak çok acý verse de, Sözde sevdan beni en baþýnda acýmadan yere serse de, Ne çare aþktan yana tüm haklarýmý kullandým çulsuz um, Önemi yok artýk karþýma kainat güzeli gelse de.
Zafer Özcan-(28.11.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.