Veda ederken ellerine

Böyle sevimsiz bir þehirde
Yüreðimde hep seni taþýdým
Yýldýzlarla, göklerde birlikte
Var mýydý benden daha yakýnýn?

Uykulu gözlerle ýþýklar söndü
Anýlar tazelendi, boynum büküldü
Yüreðimde inceden derin bir sýzý
Küllerim, avuçlarýma döküldü

Kendi þehrim bana gurbet oldu
Hüzünler üstüme dað gibi yaðdý
Güneþ’in doðduðu yorgun þafakta
Yol alýrken son defa resmine baktým

Sorarlarsa kendi halinde biriydi
Ellerimi sýký tutmuþtu dersin
Zamanýdýr belki de gitmenin
Uyan! Ey sevgili uðurla beni

Sosyal Medyada Paylaşın: