illa ki de bir aþk rüzgarý çarpar yüzümüze
hýþýmla hüzün yaðmurlarýný yýðarak üstümüze
olgular ters veya düz çöreklenir
dert yükü veya sefasý ile
uðraþta hayal kýrýklýðým hep setler de duruluyor
geceler de karanlýða boðulurken umutlarým
düþlerim kalbinin tam da on ikisinden vuruluyor
ruhunu kaybetmiþ bir manyak gibi geçiver irken zamanlarým
sersemletiliyor þu garip yüreðim
modasý geçmiþ bir nesne gibi
b
i
t
pazarýnda týrtýklanýrým üzgün ve süzgün
hicap duyuþta dolanýyorum kalleþliðin ininde
hayasýz ortamlarda da düzde durmak ne mümkün
ben hala benim iþte yinede
hayat bu kopuk mu kopuk
insanlýk rast gele
yürekler hepten gurur ve kibir içinde
öyle çok özledim ki sevecen bir gönlü
ah bir benlikten ýrak sarýlsak ya birbirimizi
kahrýndan ölse ya bu ýssýz yalnýzlýðým
o da sahtekar gönlünden bir ayrýlý verse ya
ulaþabiliriz belki de vuslata
hislerimizle sýmsýcak yaný veririz
belli mi olur belki de döneriz
bu katý inattan sabýrsýz bir el çabukluðuyla
insanlýk ta ne tez buhar olup da uçtu
gelecek buz gibi donuk mu kalacak
þimdi kim bilebilir ki hangi gönüller eziliyor
güller hiç soldurulur mu?
köküne kurt ekiliyor hasut duygularla
hangi ortamýmýz sýcak kaldý ki kýymet bilinsin
hep sen neden dýþýmda kalýversin
beni yakýp da yýkan o sahtekar bakýþlarýnla
belki de yine bir þeytanlýk içindesin
kim bilebilir ki
belki de birini yine yetim býrakmak tasýn
iblisçe sine
belki de bir görkem için ruhunu satmak tasýn
kör çýkarlarýna
hep kývýrýr dururdun her köþede aniden
hepten karanlýk bir gece gibiydi yüreðin
karalar çalmakta da üstüne hiç yoktu
hala daha þu içime bir sýzý þýp diye düþer
alýþtýðým tek yoldaþým da sensin
yalnýzlýðým býkkýn her anda küser
nedense sen
kokusu geçmeyen hoþ bir ten’sin
aklýmda sen varsýn hep harice çýkýþýmda
defterim hep sen dolu anýlar da eskimekte
veyahut da
beni hepten gömersin yüreðimin aðrýlarýna
yanýna her geliþimde
senden baþka ne vardý ki sermaye olarak içimde
hayalin bile kesik atýyor
yaz gününde kýþa mahkum býrakarak ömrümü
yokluðunla karanlýk zindanlara mahkumum bu koca þehirde
nankörlüðün hiç durmuyor ki burkuluyor içimde
kötü kandýrýldýk diye
k
a
ç
m
a
m
mý lazým
bre asla deme sakýn ha öyle
kaytarmak hiç yakýþmýyor bana
baþtan beri sözüm var
yüceden yüce Yaradana…
(28.11.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!