Rhein’ýn kenarýnda bir akþam vakti Yine geldi hüzün, keder saati. Ýçimde titrerken sýlanýn sesi, Alnýmda gurbetin soðuk busesi. Gözümde gafletin aðýr uykusu, Havada serin bir nehir kokusu... O kokuyu nefes nefes çekerim, Hasretime çâre olamaz yârim.
Firkatin ateþi kaplar sinemi Uzaklara, demir alýr bir gemi. Memleketim ana gibi, yâr gibi Kucak açmýþ, beni bekliyor sanki, Hayâli karþýmda dolaþýyorken Yanýmdan süzüldü, beyaz bir yelken. Biraz önce yaðmýþ, hafif bir yaðmur, Hemen sonra çiçek açmýþ ýhlamur.
Karþýda yanarken tek tük ýþýklar, Aðaçlar altýnda gezer âþýklar. Nehirdeyse yâre koþmak arzusu... Bu uðurda akar asýrlardýr su. Rhein kenarýnda bir Basel akþamý Götürse bu sular kederi, gamý. Karanlýk hep acý, ýþýk yalancý, Bu þehir güzel de bana yabancý...
Not: "Rhein" , "Rayn" þeklinde okunur. Ýsviçre’de doðan, Almanya ve Hollanda’yý da geçip, Kuzey Denizi’ne dökülen nehirdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seferi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.