KADERE İSYAN
KADERE ÝSYAN
Ha bire gülerim, sanki deliðim!
Ben terk edildim de, ondan böyleyim.
Hepsi geçer dedim, belki bir zaman!
Dermansýz bir dertmiþ, sevdadan kalan.
Gidenler gider de, izleri kalýr,
Nedense can yakan, sözleri kalýr.
Yel esip savurur, aþkýn külünü,
Sönmüþtür sanýrsýn, közleri kalýr.
Vazgeçtim demekle, kâlp durulur mu?
Dilin haddine mi, hâlimden belli.
Zincire vuramam, deli gönlümü,
Akla yâr düþünce, kiþner tay gibi.
Kýrýlmýþ bir kâlple, geçer mi zaman?
Oflamakla sönmez, gönülde yanan,
Hem feleðe, hem de yâre küskünüm,
Yine de yakýþmaz, kadere isyan.
27.11.2016
Mehmet SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.