Bugünlerde sek Ankara içiyorum usta. Yanýnda ne çay ne sigara, Ne rüya ne mal-i hulya. Hepsinden daha demli Ankara. Kýdemlisiyim sükûnetin, alýþtým yalnýzlýklara. Ýliklerime iþledi Ankara... Ne süveyda ne kara sevda, Hafif kalýr içimdeki siyahlýðýn yanýnda. Hüzünlerimi astým duvara, Kaldým Ankara’yla baþbaþa. Sarý lâleler öksüz vazomda. Tutuldum onulmaz bir þiir sevdasýna; Ben yalnýzým, yalnýz Ankara. 15.04.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.