KOLTUK

KOLTUK

Geçmedi mi ki senden, ne dalarsýn rüyaya?
Uyanýr, dirilir mi sanýrsýn mazi daha?
Bilmez misin þan, þöhret, makam hepsi palavra,
Ýnme daha, bu sahte dünya kuyularýna!

Düþmedin mi yurdundan lokma için yollara,
Etmedin mi koltuða yýllarýný da heba?
Kanlansýn býrak artýk ekmeðin onurunla,
Ýnme daha, bu sahte dünya kuyularýna!

Ýçerken sen zemheri baharýný coþkuyla,
Küstürürken garibi, deri kibir uðruna,
Görmezken yaþar oldun, þimdi karanlýklarda
Ýnme daha, bu sahte dünya kuyularýna!

Yarýný gelmez mi sandýn unuttuðun varlýkta,
Kalemi kendin kýrdýn o vefasýz koltukta.
Dönüþü vardýr yolun doðruluða unutma,
Ýnme daha, bu sahte dünya kuyularýna!
ELVAN USUL
2013

Sosyal Medyada Paylaşın: