GÖNÜL

GÖNÜL
Ahvali meçhul göçebe gönül,
Yazýlýp okunan kitabe gönül,
Muallim geçinen talebe gönül,
Sen misin boynumda urganým gönül!

Nere dersen vardýk, misafir olduk,
Kimine dar iken kimine bolduk.
Mevsimli, mevsimsiz sararýp solduk,
Yetmez mi bu kadar revaným gönül!

Kardan iz býrakýp saçýmda tel tel,
Dert çizip yüzümde yaþýmdan evvel,
Canda ödenmemiþ kalmadý bedel,
Topraðýna düþtüm, vataným gönül!

Yýllar var ki tende hep sen var idin,
Neþede kederde bana yar idin,
Ayaðýmda potin, baþta har idin,
Sen de gel özüne hicraným gönül!

Neyler þimdi Elvan, sensiz dünyayý,
Çeker mi sandýn bunca riyayý,
Býrakalým handa, malý eþyayý,
Hakk’ta buluþalým ihvaným gönül!
30.10.2016
Elvan USUL

Sosyal Medyada Paylaşın: