Nihayetinde bende sana býraktým kendimi Nesnelleþen bakýþlarýmla ve subjektif düzene raðmen. Nihayetinde bu aþk, Namuslu bir iþçinin alýn teri kadar kritik, Nezaketsiz bir bilim adamýnýn çakma teorisi kadar mutlu ediciydi.
Sonbahar, Sen cehennem içinde cennet, Sessizlik içinde haykýrýþ, baðýrýþ, çaðýrýþ. Sen o kadar güzellik içinde latincesini bilmediðim bir mevsim..
Ah ulan ah, ben þimdi öfkemi deðil sevgimi uðurluyorum sana Acemi ihtiyarlar gibi bastonum yerden biraz eksik Ah ulan ah, ben þimdi hapsedilmiþ bakýþlarýmý özgürleþtiriyorum senin ruhunda Anonim olacak belki, belki edepsizce Ah ulan, yer deðiþtirme oynamýyoruz burda Aþýk oluyoruz!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.