Tanýyamam belki görsem de þimdi
Yýllar seni ne çok deðiþtirmiþtir,
Unutamam bil ki ölsem de seni;
Ýki ruh bir tende kâlbe girmiþtir.
Üzüm üzüm oldu gözümde gözün
Özün özüm oldu yüzümde yüzün
Yýllardýr gönlümde hep ayný hüzün
Mevlâm aþk derdini kâlbe vermiþtir.
Bir an gözün kýrpýp hiç uyumadýn
Yüzün hep ayný yüz; hiç büyümedin
Kâlbimden dýþarý hiç yürümedin
Gönül otaðýný kâlbe sermiþtir.
Gökten yaðmur yaðar dallar ýslanýr
Gönül hasret saðar sana yaslanýr
Bülbül figân eyler güle seslenir
Gönül tellerini kâlbe germiþtir.
Þaban AKTAÞ
23.11.2016
2.
D/OKUMA TEZGAHI
Baþkaca iþim yok ki hiç
A’dan Z’ye
Tüm þarkýlarýný
Tüm þiirlerini aþkýn
Yüzünden okurum,
Tepeden týrnaða
Santim santim
Milim milim
Ýnce eler, sýk dokurum!
Her miliminde
Yüzün üstünde ilmek
Düðüm geçer boðazýmdan
Yutkunurum...
Aþk ile hasret
Bambaþka bir þey
Hereke Halýsý; ipek
Elibelinde motifli kilim,
Elimde kalem kirkit
Dilimde ahý
O güzel yüzün
Yedi Daðýn Çiçeði
Aþk d/okuma tezgahý!
Gözün bakar;
Hüzün akar
Santim santim, milim milim
Hasret yakar sevgilim!...
Þaban AKTAÞ
23.11.2016