BEN GELDİM DİYECEĞİM
Sonsuzluk uykusundan kalkmana gerek mi var;
Nasýl olsa damatlýk, bir kefen giyeceðim;
Vuslatýmýn nikahý, ölümle gerdek vakti;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Kalbim benden vazgeçip atmaktan kurtulursa;
Gölgem sefil aynanýn yüzünde kaybolursa;
Dermanýmýz derbeder dert bahtiyar olursa;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Kimselere vermeden hazýr beklet yerimi;
Yýllardýr bulamadým mutluluk rehberini;
Kabre sýðmaz hayaller yýkarken eserini;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Kalmayýnca gönülde yaþamanýn önemi;
Üç – beþ aklý f ukara taþýrken cenazemi;
Hazýr et yamacýnda bensiz fakirhanemi;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Tahammüle yüklenen sabrým boyun eðince;
Bir yaðmur baþlar artýk yanaktan ince ince;
Kirpikten dökülenler topraðýna deðince;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Ne beni anladýlar ne de sensiz sabahý;
O yüzden emzirmedim dilimdeki eyvahý;
Yükleyip sensizliðe cinnet sonu günahý;
O zaman aç kapýný ben geldim diyeceðim…
Ali ALTINLI – 23.11.2016
Saat: 23:09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.