MEHTABIN GÖZLERİ

Ýçimden ne geldiyse yazdým her satýrýna,
Otur da dinle biraz, çýkýp ta gitme gülüm.
Susarým konuþamam aþkýnýn hatýrýna,
Eller gibi uzaktan bakýp ta gitme gülüm.

Yüreðimin efkârý akýnca yanaðýmdan,
Bir yangýn meþalesi düþünce dudaðýmdan,
Giripte taht kurduðun bu gönül konaðýmdan,
Eller gibi boynunu büküp te gitme gülüm.

Aþkýnla yanýp, hüsran derdiyse deli gönül,
Seninle bir murada erdiyse deli gönül,
Sürgün olmaya karar verdiyse deli gönül,
Bir avuç yüreðimi yakýp ta gitme gülüm.

Bir kuru yaprak gibi düþüp de damlarýma,
Yorulmuþ atlý gibi yaslanýp çamlarýma,
Issýz soðuk ev gibi girip akþamlarýma,
Savurup rüzgârýnla yýkýp ta gitme gülüm.

Tövbelerini bozup buna hidayet deyip,
Döktüðüm göz yaþýmý aþka cinayet deyip,
Yaþattýðýn günleri bana kýyamet deyip,
Öyle sessiz sedasýz çekip te gitme gülüm.

Pencereler kapandý kapýlar sürgülendi,
Gözlerim kan tükürdü, kirpikler sürmelendi,
Terziler dikiþ attý can özüm düðmelendi,
Bu canýmý canýmdan söküp te gitme gülüm.

Mehtabýmýn gözleri alevlenmiþ solmakta,
Göz çanaðýma sular aðýr aðýr dolmakta,
Güneþ baþýný eðmiþ artýk akþam olmakta,
Karanlýðý þavkýna döküp te gitme gülüm.

HARUN YILDIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: