Martýlarýn hecelerinden düþmüþ Bir þarký dinliyorum Ve seninle en onulmaz vakitte ayrýlýþýn geliyor hatýrýma Hiç yokmuþ gibi dokunarak yalnýzlýða Biraz daha kal diyorum biraz daha
Bak son baharda uçuyor avuçlarýmdan Yokluðun çýðlýðýný anýmsadým bir anda Vuruyor dalgalarýn benligim sahiline Eridikçe eridim hüzün doldu içime
Er vakitten geliyorum Puslu yýldýzlar Gün doðmaya yakýn Paslý unutulmuþ menteþe gibi Gýcýrdýyor beynim Raylara uzanmýþ sevdam Telgrafýn tellerinden haberi yok Seni yazmýyor gazeteler Hiçbir aþk kitabýnda olmadý adýn Yalnýz bir kalbin odaðýnda duasýn Sevdiðim kadýn
Göçmen Kuþlar uçtu bu iklimlerden Dudaðýmda acý tebessüm Umudun sonu yok sonu yok hayallerimin Tutuþan yüreðimde bir kelepçesin Mukaddes yalnýzlýðým sarmalar benliðimi Bir gün güneþ gibi doðman varya ruhuma Isýtýr içimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kevir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.