VARDIM ÇÖLLERE
VARDIM ÇÖLLERE
Çýktým vardým karlý daðýn, dik zirvesine,
Son bir sözüm vardý yârim, saldým yellere.
Sana varmaz ki duyasýn, nerden bilirsin?
Çoktan yel alýp götürdü, çölde bulursun.
Yatak bana karlý daðlar, bir baþtan baþa,
Dost sanmýþtým soðuk yeli, þu garip baþa.
Son bir sözüm vardý, yârim, verdim kör yele,
Çokca deli esiverdi, attý çöllere.
Karlý daðýn enginine, aktým da geldim,
Ancak on kurþun yedim de, yere serildim.
Son sözümü, elâ gözüm, saldým dýlimle,
Neler dedim, duyamasýn, uçtu çöllere.
Bilirim yâr, çok aðlarsýn, benim hâllere,
Þu cesedým artýk ruhsuz, düþtü yerlere.
Merak edip arar isen, sorma nerdeyim,
Tabutuma koydular da, bir ýssýz yerdeyim.
22.11.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.