Ne zaman.

Sýrtýma yükleyip
Hoyratça esen rüzðarlarý
Kendimi ne zaman terketmiþim.
Ne bitmez azýk varmýþ heybemde

Su yerine hava yerine
Boþ ümitlerle beslenmiþim.
Bu kez baþka diyerek
Yelken açmýþým kendi rotamda

Saðýr duvarlar ardýnda
Býkmadan usanmadan
Kaçýncý kez asýlmýþta umudum
Yinede vazgeçmemiþim

En kör dallarda bile
Yeþerirken gayretle
Karanlýða yenilen filizlerim
Anladým ne çok baharsýz yýllarým
Olmuþ benim.

Baðýrmak noktasýz virgülsüz
Cümlelerin arasýndan
Yeter yeter diye haykýrmak istiyorum
Nasýlda ayaz buralarý

Ne zaman buz tuttu bedenim
Oysa her ýþýða çiçek açardý yüreðim

Oðullarým aðýt yakmasýn ardýmdan
Okusunlar sýrdaþ þiirlerimi
Olacak elbet beyhude yarým kalan
Gül goncasý yüreðim gibi.

Gülten Bülbül Cantekin
21.11.2016




Sosyal Medyada Paylaşın: