Üç gün oldu, Uzaðým maviden, Bu þehrin mavisi bile tutsak ..
Binalar Gökdelenler Duvarlar .. Gri, beyaz, dar, geniþ Yürüyüþ dediðim Duvarlar arasýnda gidip geliyorum . Üç beþ adýmda bitiyor sonra dönüþ sonra kocaman pencere.. Baþka duvarlara açýlan kapý...
Hiç sýzlamýyor artýk yüreðim. Biliyor musun? Sevinmiyor da..
Sözler bir trenden bakan yabancý yüzler gibi gelip geçiyor. Mevsimsiz bir hava içerde. Aðaçsýz, yapraksýz, topraksýz. Rüzgarsýzlýktan saçlarým öksüz . Tv’de öfkeli adamlar.. kadýnlar.. Sevgisiz .
Ýþte Ýstanbul Ýþte ahvalimiz ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.