Azize

Berkemal deðil artýk kalbimin asayiþi
Hasretinle yoruldu deli gönlüm, Azize!
Aþka uyarlýyordu her sözü, her deyiþi
Lügatlere darýldý deli gönlüm, Azize!

Bilseydi gideceksin en sonunda Hasan’a
Tereddütsüz, koþulsuz uyar mýydý yasana?
Sevgi paylaþmak diye “Tasam” dedi tasana
Bin yerinden kýrýldý deli gönlüm, Azize!

Eremedi þu yalan dünyada bir ahtýna.
Yerimde her kim olsa lanet eder bahtýna.
Sayende ýstýrabýn, sefilliðin tahtýna,
Sultan olup kuruldu deli gönlüm, Azize!

Bende umutlar kýrýk hayaller darmadaðýn,
Sendeyse zevk-ü sefa niþan, nikâh ve düðün.
Ettiklerinden sebep günde en az üç öðün
Çarmýhlara gerildi deli gönlüm, Azize!

Direndi her acýya kar etmedi inadý,
Yenik düþtü kýrýldý bin yerinden kanadý.
Ne zaman arandýysa ayyaþa çýktý adý
Meyhaneden soruldu deli gönlüm, Azize!

Zerre kötülük yoktu niyetinde özünde,
Günahsýzken kavruldu hasretlerin közünde.
Ciðerleri beþ para etmezlerin gözünde
Hor ve hakir görüldü deli gönlüm, Azize!

Hep sonbahar yaþarým yazdan hazana kadar.
Nefretimden içerim her gün sýzana kadar.
Ayrýlýk yasasýyla buradan Fizan’a kadar
Mahkûm olup sürüldü deli gönlüm, Azize!

Tercan Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın: