Aşk Bizi Bağrına Basınca Geleceğim
...
ey aþk
yapraklarýný acýmasýzca dökse de aðaçlar gurbetin kaldýrýmlarýna
dallarýnda bir tek kuþ ötmese de
kasýmýn son günü, son saatleri olsa da
sabah ayazýnda sýzým sýzým sýzlansa parmak uçlarým
bir nefeslik caným kalsa bile
hesapsýz, kitapsýz
koþa koþa
gelmeliyim artýk sana
hafýzamda delice dönen hatýralar
âhh bu özlem
âhh bu ayrýlýk
hatýrla aþk
birlikte yediðimiz çileðin muhteþem tadýný
ya avuç içlerime sýkýþtýrdýðýn o lila blume
bahçemin en bücür, en sevimli çiçeði hâlâ
arada bir senden konuþuyoruz onunla
nasýl da çiçekleniyor bir bilsen
sanki ellerin susuzluðunu okþamýþ gibi
âhh aþk ellerin diyorum
saç tellerimin en güzel gülüþü
ve öpüldükçe hayran kalýnasý
ellerin
delice hasretim
o otobüs duraðýnda
tren istasyonunda
bekle beni þemsiyesiz
mevsimler tükenmeden
koklamaya geleceðim babam yüreðini
bahar çiçekleri büyüyecek nefesimizde
o kulenin mazgallarý yanacak aþkýmýzdan
yine delice týrmanacaðýz merdivenleri
yaramaz çocuklar gibi en yüksek tepesine çýkacaðým kalenin
sen korkacaksýn
tutmaya çalýþacaksýn beni
ben durduramayýp kelebek bedenimi
gazoz kapaðýyla ismimizi kazýdýðýmýz aðacý arýyacaðým ormanda
nefes nefese kalýp
sýmsýký sarýlacaksýn ruhuma
baþ harflerimizin içiçe girdiði banka oturup
seyre dalacaðýz gökyüzünden göz kýrpan sevdamýzý...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.