Veda’m var Türküsüz, zýlgýtsýz, kýlçýksýz,lal Kosinüsünü sinüsünden söktüm kalbimin, Böle, çarpa,açý açý veda’m var.. Kime küseceðim? Suya mý? Aðaca mý? Güne mi? Doðdum diye Anama mý? Ölümle barýþacaðým, güceniþe veda’m var Sabr’a, selamete, senle sensiz sürgüne, Bekleyrek bir güne veda’m var Varsýn soluðumun; bir beyazýn gölgesinde dolsun miyadý Yenik düþtüyse gönül bir tene konmuþ buluta Kaným dolaþmasýn, damarýma, iliðime, hücreme de veda’m var Umudumun yegane, O mevlaya tamahý var Gurbetin vuslatý varsa, Efkarýn da þahý varsa, Gecenin sabahý varsa, Nefsimin ne günahý var?
Sosyal Medyada Paylaşın:
tolga Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.