VAGON
Sen hep giden ol ben hep kalan
Sen gittiðince doðru, ben kaldýðýmca yalan..
Beklerim ben kokulu gölgeni sabaha dek
Yeter ki sen ellerini düþlerimden çek
Gelmezsen belki kýzýl yanarým
Bedenimi korlarýna banarým
O zaman kavrulsa da ruhum hasretinden
Ýstemez yine de çözülmek ruhum esaretinden
Gönlüm vagon vagon sana aþk getiren tren sesi
Uyan umarsýz uykundan rüzgarlarýn prensesi
Küllerimi yine sen savur fýrtýnan da boranýn da
Ak düþünce aþklarýna olmayacak soranýn da
Yok olsun diye savur bu meczubu, ummanlara denizlere
Ýbret olmalýyýz belki aþka susuz genizlere
Belki bir çakýl taþýnda can bulur yine bedenim
Sen bir yosun ol yanýmda diye dua edenim
Ben ruhumu bir serseri dalga ile silerim
Onu da tertemiz bir kumsalda sen bulursun dilerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.