ŞEHİRLER DEĞİL

Þehirler deðil, üstüme üstüme gelen
Duvarlar, odalar, kapýlar
Dünya yýkýlýyor sanki üzerime sessizce
Eziliyor ama baðýramýyorum
Üzülüyor ama aðlayamýyorum,
Kalbim sýkýþýyor, nefes alamýyorum

Þehirler deðil üstüme üstüme gelen
Yollar, sokaklar, göller, denizler
Boðuluyorum sanki dalgalarda
Savruluyorum yaprak olmuþum sonbahar rüzgârýnda

Þehirler deðil üstüme üstüme gelen
Sevdalar, yaþanmýþlýklar, duygular
Eziyor, hançerliyor, acýtýyorlar içimi
Beni eziyor, çiðniyorlar sanki

Þehirler deðil üstüme üstüme gelen
Bir umursamazlýk, bir gamsýzlýk benimkisi
Kimsenin umurunda olmamýþ
Sevginin bir anlamý kalmamýþ
Son sözün söylendiði yerdeyiz
Ve o öyle bir söz ki;
Güzeldi ama artýk bitti…


Sosyal Medyada Paylaşın:

Hatice Müge Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Selam kafamdaki adam Bir sonbahar havası Öyle bir kadınım ki... Yeniden doğuş ANI YAKALA! Aynadaki ben Geri dönme BOCALAMAK Yetmiyor yetmiyor… Bulut' un gözyaşları