AZ KALDI

Nerdeyim, ne haldeyim unutun beni artýk;
Yüreðim gam hanesi çilesi bitmiyor ki;
Yüzbin kere çýkartýp, bölseler, çarpsalar da;
Toplasalar neþemiz beþ kuruþ etmiyor ki…

Tecavüz etti yýllar en bakir hayalime;
Umutlar paramparça yarýným lime lime;
Hançerin ucundaki güngörmemiþ kelime;
Þimdi olmaz desem de dilimden gitmiyor ki…

Ýki de bir sormayýn nasýl geldim bu hale;
Peþimde dolanýrken aklý yitik hergele;
Kalecik karasýna kaldý büyük ihale;
Belayý dertli baþtan kovsam da yetmiyor ki…

Kalbim ki, mihbarýndan ha çýktý ha çýkacak;
Sabrýma yükleniyor düþümde gezen alçak;
Ne var lan þu ölümden ölesiye korkacak;
Ruhumda iþkenceler baþlasa, bitmiyor ki…

Gözlerimde akmayan nice damlalar saklý;
Gülmek ihanet olmuþ tebessümler yasaklý;
Yüklendikçe yüklendim galiba o da haklý;
At diyorum kalbime ne yapsýn atmýyor ki…

Kalbimdeki hevesler sanki derin uykuda;
Gölgem benden gizlenir, köþe, bucak, kuytuda;
Bekleyenim var benim tabut denen kutuda;
Ruhum çoktan uyumuþ bedenim yatmýyor ki…

Ali ALTINLI – 16.11.2016
Saat: 00:15

Sosyal Medyada Paylaşın: