Aynaya baktýðýmda nabzî duygularýn esiri oluyorum Gözümün giryanlarý eski bir namluya verip alnýma dikiyor tetiðini Vuracaksa vursun da kurtulalým der gibi yine Tövbe tövbe
Gece zindanlarda avutturum ruhumu o zaman Bir çýkýþ noktasý gözleyerek Her ýþýk belirtisinden umut mumlarý yakarým dileklere Yaktýkça sönen mumlarýn Gölgesinde ýsýnýrdým don tuttukça ellerim
Tiyatro gibi çevremde sahte insan maskeleriyle Donatýlmýþ iblisler sinyal beklerken Ondan sahteleri tanýr oldum Sözlerinden gözlerinden
Panjurlarýn inmesiyle görünür gerçek yüzleri Yýlan kusar her biri dokunduklarýna
Miras býrakýyorlardý evrene
Zor aþamadayken ayný senaryoda yer alýrdým
Ve ýþýk görünür peþine düþerdim çýkarken basamaklarý ayaðýmýn altýnda cansýz naaþlarý sükut ediyordi bene Bakmama zaman yoktu deðmezdiler
Yukarý vardýðýmda pusuya durmuþ , bir kaç ayak izleri görurdüm, yaþam belirtisi gözlemekteydiler Onlar yorgundular þafaklara umutlara Ben ise çýlgýndým yaþam hevesimle , rüzgar esintisiyle kurtulurdum ellerinden
Görmüyorlardý
Ýþte ondan iyi niyetimden
Her tebessümünden güller ekilir Her gözyaþýmdan mazim yýkanýr her damlasý þimdiki ben olan çiçeði sulardý Yeþermem için sonbaharlara
göz yaþlarým mecburdu bugüne
Þimdi misk amberim gel de gör beni uçuyorum göklerde
Gýcýrdarken hücrelerim yaralarýmdan Yavaþlarken kalp atýþlarým sonlarda Yeniden doðarým hep ben yarýnlara Kötülüðü yendikçe doðar yaþarým
Çünkü Allah’ýn almadýðý caný kimse almýyor azizim...
Ayþe Kavak
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE KAVAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.