Bugün yine acýyla uyandým güne. Duvarýma yansýyan yokluðun belirdi. Acý bir gülümseme ile yokluðunu selamladým. Sen yokken yokluðunun bu kadar var olmasý ne acý. Gecemi aydýnlatacak bir teselli dahi bulamadým.
Oysa dünden hazýrdým. Yarýndan tezi olan bugündeydim. Bir umut ýþýðý yeterdi beni sana getirmeye, Sana çýkan bir yol bulamazken, Þu gencecik yaþýmda yolu yarýladým!
Sevinçlerim dünün kýrýntýsýyla beslenir. Halimi gören gözlerine inanamaz. Anadan doðma bakirken duygularým. Þimdi okyanuslarda yýkansa paklanmaz.
Cesaretsizliðimi kýrbaçlýyor kimsesiz cümlelerim. Vaktiyle çok konuþtum. Kalmadý cümleler üzerinde hâkimiyetim. Zamanýnda dertlerimle çok boðuþtum. Yedi kat semaya yükseldi ruhum. Artýk aðaçlar kadar hürüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.