Seni seviyorum yetmiyor mu?

Seni seviyorum yetmiyor mu?

Her bahar bir yalnýzlýk çöker
sýska bir öykünün ortasýndan
ki onlar yaþamaya inatla tutunmuþ
sabahlarý aþkla boyayan
ýslak ellerin ördüðü saçlarýyla
serin biraz da maðrur eserler
geceden kalma daðýnýk saçlarýyla


Seni seviyorum yetmiyor mu?

Kabimi kaç bin parçaya böldün bilmiyorum
gözlerimi kaç bilinmeze yolladýn
ve uðultusu sabahlarý kulaklarýn
kaç yaprak savurdu kimsesizliðime
gezdiðin yollarýn izleri kazýnýrken
köprüler, yokuþlar dizildi kýrsala
al bu hasreti iyi belle
gün gelir sende savrulursun
sakla selam ver arada
belki bir köþe de bulursun

Seni seviyorum yetmiyor mu?

Her acýyý tekrar ederken
zamanla inatlaþmak niye
ayný sevgisiz bakýþlar altýnda
nefes almak nafile
kýzma,
silme yalnýzlýðýmý
ben severek büyüdüm o yollarý
yüzüme savrulan rüzgarlarý
gitme,
bir gün daha kaybolurken gitme
senin gökyüzün hep karanlýk
gözlerin kör ise
ve aydýnlýk ellerinde bir güneþ
açýlmýyor sa semaya
karanlýða mahkumsa benliðin
bir çocuk sesi getir geçmiþten
yaþat içindeki o çocuðu
söylemek istediðim þu ki
seni seviyorum yetmiyor mu?




Sosyal Medyada Paylaşın: