Cepken yelek, entari, bluz
Atlet, külot, sütyen
Envayi çeþit kirli çamaþýr,
Hamal gibi yüklenmiþ
Hepsini klavyesine taþýr;
Umarým bu isimsiz mektup
Beni bilmezden gelip
Þimdi selamý, kelâmý esirgeyen
Herkese bir bir ulaþýr!
Sayýn bayým siz, evet siz
Þair yazar beyefendi
Ruhunuzdaki tümör
Kaleminizin ucundan dökülen
Sayfalarca mürekkep
Ýrin rengi
Damlacýklardan okunuyor!
O onun teline
O da onun
Diline dokunuyor,
Elini kulaktan
Sözünü dudaktan
Gözünü budaktan
Esirgemiyor hiç kimse
Yazýn dünyasýnda
Ondan ona yayýlýyor hastalýk
Tozutan cozutan en/tertipler!
Toz utanmaz
Söz, utan
Üþüyorum!
’Teke meke sakalý oy madýmak’
Boynu fularlý
Beyni yularlý entel tipler
Anlamaz olur muyum hiç
Ben kaçýn kurasýyým,
En iyisini siz yazarsýnýz(!)
Kötü desem kýzarsýnýz!...
Ne dersin tertip
Kaç kez sordum kim bilir
’Þafak kaç?!’,
Yeni bir güneþ doðuyor
Cozutmadan tozutmadan
Üþütmeden yeni bir sayfa aç
Yoksa yersin kafayý
Okuma tozutan sayfayý!
Atalarýmýzýn dediði gibi
Dedik yýllardýr herkese
Yine de d/uyan yok
Oyalanmýþ sözcükler
Boyasýyla foyasýyla düþüyor
Bobinlere, rotatiflere, entertiplere!
Eskidenmiþ o karatrenler
Þimdi git istasyonlara
Elektriklenmiþ ortalýk
Hýzlanmýþ garlar
Gardýný alýyor herkes birer birer
O ona o ona
Düdüðü öt(t)üren öt(t)ürene
Pos(t)a koyan koyana!..
Þaban AKTAÞ
14.11.2016
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ