Gəl

Gəl.
Yenə tənhalýq çarmaða çəkib məni
xəyallarým sənsizliyin atəþi ilə yandýrýr ruhumu
Hisslərimin adý sən, acýlarýmýn soyadý sənsizlik
Əllərim saçlarýn qoxur, yumaða qorxuram ətrin gedər
Bir payzý gecəsi sənsizlikdən xatirlərimi asýram
Gözlərimdən səmimiyyətimi,canýmdan ruhumu,
Xatirələrimdən isə özünü aldýn qadýn.
Dünyanýn yükü sanki çiyinlərimdə
Kim bilir bəlkə sənsizliyin əzabýdýr bu.
Əzginəm biraz dərdlərimdən ilham aldým
Nə gücüm var sevməyə, nə göz yaþlarým var aðlamaða
Gəl ey ruhumun bəstəkarý, bir yaralý ruhun məlhəmi ol
Sol yanýmda aðrý var bu aðrýnýn adý sənsizlikdi
Acýlarýmý yoxluðun, yalnýzlýðýmý sənsizlik dəfn etdi.
Sevginin qanadlarý qaldýrmýr, bezgin cismimi
Rəngsizləþmiþəm bir rəssamýn fýrçasýnda
Saçlarýndan əllərimi,gülüþündən gözlərimi edam etdim
Yalnýzlýðý qucaqlayan qollarým,
səndən uzaqlaþdýran ayaqlarým var.
Gəl son dəfə məndə olanlarýný apar
Daðýnýq otaðýmda itib-batmasýn.
Gəl ey daðýnýq dünyamýn səliqəli þeiri
Qarýþmýþ þairin, səliqəsiz misralarýnda,
izlərini yox et.

Sosyal Medyada Paylaşın: