Deyəsən payýz gəldi yarpaqlar tökülür Binalarýn damýndan yaðýþ suyu süzülür Amma pəncərəmin mənzərəsi dəyiþmir Ýl boyu eyni pəncərə eyni mənzərə Nədənsə elə-bil insan sýxýlýr Ayaða qalxmaq çətindirmi ?
Elə hey yýxýlýr sanki xəstdə Saðlamlarda yoluxur Olmur bir dəfəlik getmək Olmur hər kəsə bir dəfəlik nifrət etmək Əgər gəlmirsə sözlər içdən Fərq etmir adi sözdən Əgər görülmürsə bir iþ təmiz qəlbdən Fərq eləməz nökər zülmətindən Bu dünyanýn iþidə belə hamsý olur sənin ucbatýndan Ýlk addýmý at, dəyiþ dünyaný, baþla özündən Ýllər ötdükcə artýr nifrət, azalýr mərhəmət Daha bilmirsən yazasan hansý hisslərdən
Sosyal Medyada Paylaşın:
Anar Arlin eden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.