Sen ateþ ol, ben yanayým. Çöller de su arayan yine ben olayým. Ýffeti gitmiþ gecenin üzerine sönmeden bir odun daha atayým
...dedikten sonra, Vururum baðlamamýn tellerine Ýki ölü var sevdiðim; Biri ben, öteki sende ölen ben. Bir kuþ ölüsüyüm artýk. Paslý bir tren gibi geçen sen, Hamalý olmuþtun sevdamýn Sað elimin cenneti, sol elimin cehennemiydin Kesseydin adýmýza bir kurban Sýrat da el ele idik sevdiðim. Artýk, büyümek sana haram Saðlam bacaklarýn kurþun yorgunu Okuduðun son þarkýyý son kez bende okudum.
...Can yakma pahasý deðil mi? Uzatmaya götüreceðim bu maçý Toprakla paslasacaðým seni. Hazýr da bulunan incir fidesini dikerim merak etme sen. Zaten maksat serçeleri doyurmak Kýþ günü aç kalmasýnlar diye Ben yazarak anlatamam bilirsin Þiir yazmayý da beceremem Zaten yazsam da, sözlerimin gerçek olduðunu kim anlayacak. Anlayabilecekler mi? Seni sevmek ne kadar güzel oysa Kirpiklerin, göz kapaklarýna þemsiye misali bükülmüþ. Ne diyeyim ki , kahve bile kýrk yýl hatýrlanmaz olmuþ Ýçip de ne yapacaðým.
...uzak... diyorsun, en son yazdýðýn þiir kitabý elimde Beni kýz çocuklarýna emanet edin, demiþsin. bütün kýz çocuklarý sana kýzgýn Kimisi mal, mülk ister; kimisi sevgi ister. Bir kadýný sevemeyen küçük bir kýz çocuðunu nasýl sever, diyorlar. Haklýlar; çünkü bir zamanlar bende bir kýz çocuðuydum. Babasýnýn prensesi filan deðildim ama sonuçta insandým. Ýlk bisikletimi dedem almýþtý onu görünce nasýl sevindim ise seni görünce de öyle olurdum. Ýnelim mi çocukluðuma; belki düzelirsin, yeniden seversin. Belki okursun bu yazýmý bir gün veya bir gece; Yanýnda karýn, kýzýn, ha bir de içinde kalanlarla beraber.
...gözleri büyük, kýrýlgan, sulu gözlü bir kýzdým. Babamýn bana aldýðý en son hediye mavi bir kol saati idi. belki bu yüzden mavilere aþinayým. Annesinin eteðini tutup hiç býrakmayan... bu kýz anacý olacak, ilerde anasýný da salmaz dedikleri kadar anacý... Her pazar makarna piþerdi ve hâlâ öyle. Küçük boylu olduðum için, arpa kýlçýðý derlerdi bana Biran da boya gitmiþ olmamdan dolayý Baþaklar gibi týpký. Neyse, asýl mesele; her baba gibi babam da göstermezdi sevgisini Bedenimde ve kollarým da büyük bir boþluk var Varlýk nedir? hissedemedim. Babamdan ve anamdan ne zaman güzel bir cümle duysam bütün gün mutlu olurdum. ÝÞte sende de öyleydim. Yaþanmýþlýklar ve yaþanmamýþlýklar arasýnda doðdum ben biraz sevgi istemiþim , çok mu? Doðruya unutmuþum erkek olduðunu Sende seviyorum deyip, göstermedin sevgini. o neydi söyleyeyim mi? -HÝÇBÝR ZAMAN SEVMEMÝÞ- olmandý...
...artýk aðlayacak göz yok anamýn eteðini de tutmuyorum alýþtým mücadele etmeye sana da üzülmüyorum. kafamý daðýtacak çok eþyam var daha hazýrda boyanacak iki çift ayakkabý beni bekler. Silinmesi gereken camlar, ütülenmesi gereken perdeler... Suya düþen umutlarýmý arayacaðým daha Kelkit çayýnda, Eðirdir gölünde. Islanmýþ elbiselerim hiç kurumayacak Merak edersen ben Zigana maðarasýnda olacaðým Okursan bu þiirimi ateþ yak... Ben serçeleri mi gönderirim. Hadi EYVALLAH...
-Pervaneha-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pervaneha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.