SESSİZ RÜZGÂR

’geliþin rüzgarýndan belli’
bir fýrtýna kopardý yüreðime
sevda yükü pýnarlarýmýn
coþar sevgim kýyýsýna tutunur
hýrslý ve densiz sokaðýna
mýsralar aralanýr yine
sýcaðýna kuþ yuvasý sargýn
dudaðýna düþen aþk damlasý
sýcak bir þarap kokusu
yutkunur damlalar pencerende
sessizlik muhteþem
dargýn lambalar
bir müjdeli mektup gelir
silkelenir kuþ kanadýnda
gece iner uykusuz yataðýma usulca
kýrmýzý gül edasýyla salýnan sevda yapraðýna sarýlý
korkmuyorum seviþmekten
durdurun zamaný
kovun yelkovanla akrebi
gecenin týlsýmýna salýverdim gözlerimi
uzattým mazime ellerimi
mutluluk esti sabahlara dek
bir kez daha beklermiþ maziyi
ýslak topraðýn mis kokusu
üstüne örtüþen ölü topraðý hayallerim
ezanlar þahidim
gidiþin de rüzgarýn gibiydi...

Behçet Bük 1604/12.11.2016/22.00’Eskiþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: