Robotlaþmýþ, kurulmuþuz saat gibi Yaradýlýþýmýz böyle ne çare? Bu yetmemiþ daha da ileri gitmiþiz Makinelerle her bir iþimiz Var mý deðiþik bir günümüz Ayrý ayrý her birimiz Biz yaþarken ölmüþüz
Sosyal olmakta neymiþ ? Benim dostum telefonum Biri bozulur, ben yenisini bulurum Tanýyor musun yeni komþunu Selam verip, konuþtun mu ? O kadar meþgulüz ki kendimizle Kapanmýþýz içimize Dostluk komþuluk neyimize Vaktimiz yok ki sosyalleþmeye Sosyalin anlamýda neyse? Ýçten yozlaþmýþ çürümüþüz Biz yaþarken ölmüþüz
Kurulmuþ saat gibi herbirimiz Tavuklarla yatar, horozlorla kalkarýz Kümeste yaþamaktan farksýz hayatýmýz Takýlý beynimiz genel merkeze Dýþýnda hareket edersen Karþý gelirsin sisteme, dýþlanýrsýn… Tavuk gibi kafese týkýlýrsýn Hareket edersen herkesle O zaman bilki aðam, paþamsýn
Aþaðý tükürsen sakal, yukarý tükürsen býyýk, Aþklar bile deðerini kaybetmiþ Alo Fatih’lerle iþimiz, yok sanki baþka derdimiz Hayatýmýz makinelere yerleþmiþ Unutmuþuz derdimizi Unutmuþuz kendimizi Biz düþünürken… Biz doðarken… Biz yaþarken ölmüþüz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Müge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.