Ay, bu ne güzellik
Bu saçlar senin mi,
Kim yaptýysa
Çok güzel yapmýþ?!
Badem gözler, gül dudak
Göðsündeki dirim konisi
Gece gündüz demeksizin
Düþlerimi emziren
Dolunay yüzün
Yusyuvarlak...
’Yedi delikli tokmak
bunu bilmeyen ahmak’
Þurasý Çamlýca
Orasý Kanlýca
Burasý Gülhane
Þýrasý kanlýca(?)
Yedi tepeli kent gibisin...
Tepeden týrnaða
Yüreðimde
"Gel!" diyor gülümseyiþin;
Öylesine sessiz bir çýðlýk
Çýð düþüren
Kar topu ellerin
Gözlerin
Öylesine davetkâr
O güzellik,
O estetik,
O vakar,
X ýþýný gibi
Sessizce öldürür
Sessizce yakar...
Þair bir arkadaþ var (*)
Manavgat’ta
Çarþamba Pazarý’nda
Kaynamýþ mýsýr satan,
’Mýsýr Hava Yollarý!’
Diye baðýrdý birden
Piramitler düþtü aklýma;
Firavunlarýn gömüldüðü
O da benim gibi iþte
Biraz uçuk, biraz kaçýk!
Mýsýr Çarþýsý’na döndük birden!
Ben hâlâ göðsündeyim,
Seni düþledikçe
Bahçelerden geçiyorum
Pembe beyaz begonviller
Karanfiller gonca güller
Kan kýrmýzý hibuscuslar...
Baþta çiçek, aþka çiçek
Her mevsim baþka çiçek
Bal arýlarý, yusufçuklar
Kelebekler, kuþlar;
Yüzün cennet bahçesi
Diþlerin inci inci
Gülümseyiþin hâlâ
Itrýnda gül kokan...
Ah, sendeki bu güzellik;
Gözlerin elâ,
Tepeden týrnaða
Yüreðimde kaynamýþ
Süt mýsýr
Gel diyor gülümseyiþin
Ye beni, ýsýr;
Ka(y)natmadan,
Baþýmda püsküllü belâ...
Þaban AKTAÞ
12.11.2016
(*) Þair Sabahattin Derman