hep hayatta bir dal ararýz ya
muhkemce tutunabilmek için çýrpýnýrýz
kupkuru olsa da
iþte böyle özle didiþip de dururuz
kýrýlýp parçalanan yüreðimiz yapýþmasa da
sandalyeye yanlamasýna oturup da
bir kol baþkasýnda ayak bir baþkasýnda
hayat biçimim gibi
yýpranmýþ eðriltti tahtalarýna güvenerek
özümde de piþen feleðin þamarý acýtýyor
ve dikilen saçýmý da hep savuruþta tutuyor
ilikleri kuruyan bel kemiðimin
kýrýklýðý da her batýþta da ciðerimi deliyor
ati sonu bilinmeyen karanlýk yollarýn ortasýnda
titreyen yüreðimin kahreden burukluðu
katýveriyor tozu dumana
içimin içinin yarasý neden ki hiç kabuk baðlamýyor
bir sitem dilime yavaþça sükun etti
sessizce mýrýldanýrken piþmanlýðýmý
duyduðum hunhar bir hoyrattý
pür neþe bir gönlü bile çökertir bu ses
ruhuma bir tanýdýkmýþ gibi gelse de
anlayamadýðým bir hüzün býraktý aþikar hane
sevgiye muhtaç dudaklarým isyan ederken sesin acýsýna
öyle ki bu nasýl bir uyutmak
daha ilk adýmda bitkisel hayata girmedim mi ben
kopmadým mý yoksa bu hayattan
bir vakit öncesinde kýzarýyordu gözlerim gidiþine
ve sevgi saygý ve emekler
çöp sepetinde debeleniyordu en erkenden
bana biçilen hükümsüz katý bir idamdý karar
ölüm ölüm de birader
ölürken hoþ olur mu ki yenilgiyi tatmak
nasýlsa ölümden ötede de bir köy var o mutlak
mevtayý telaffuz bile ne donuk
ayak uçlarýmdan geliveriyor soðuk
bilirsiniz ya hiç sevmezdim gönlümde iki güzeli
huzuru bozardý sürtüþmesi ezeli
kandýrýp aldatmayý da hiç sevmezdim
yalanlar tüm ömrün tüm kýsmetini keser derler
ipte iki cambaz oynatmayý da
hiç güle bildim ki bu durakta
buruþmayan bir yaným kalmýþ mý hani
illa ki yalnýzlýðý boðardým ben hey hatlarýmda
içi hüsrandan çürümüþ aptal bir aþýk gibi
içimin cidarý iyice kararmýþ yanmaktan gitmiyor
üst üste gelen cürümlerden çok irkilmiþtim
bak artýk ne menet þey olduðum bile anlaþýlmýyor
defterden tez silinmiþtim...
(11.11.2016) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!