Düşten Uyan
Esiri olmuþsun zevk-i dünyanýn,
Sanýrsýn makamlar kalýcý size.
Gör/sen ateþini dört bir yanýn,
Hakk’ýn iner bir gün, kýlýcý size.
Köþeyi dönmektir en büyük derdin.
Diyelim ki döndün, murada erdin.
Haklýnýn hakkýný kendine verdin.
Baharýn baþýnda dönersin güze.
Yalakalýk senin büyük hünerin,
Doðru yanlýþ bakmaz, dersin aferin!
Gün gelir apansýz biter de ferin,
Halin nice olur? Dökülmez söze.
Kýlýcýn her iki tarafý keskin,
Etrafýnda senin binlerce küskün,
Kasan, katýn, yatýn etmiyor teskin,
Musallada nasýl bakarsýn yüze?
Düþmeden içine büyük alevin,
Ayaðý altýnda kalmadan devin,
Virane olmadan þen þakrak evin,
Sahil-i selamet dönmektir öze.
Yunusi bittiði yerdesin sözün.
Sözünle bir midir, yoklasan özün?
Kýymeti bilinmez yokuþsuz düzün.
En büyük duamýz, çýkmaktýr düze.
Yunus ÇETKÝN, Simav, 11.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.