BÝR HÜZNÜN KÜLLERÝ VAR
Ne gül kokusu kalmýþ, ne de bülbül figâný,
Bahçede kurumuþ gül, acep nerde baðbaný?
Târumar olmuþ gülþen, dökülmüþ hep yapraklar,
Esmiþ yel, heder etmiþ, kýrmýþ ince fidaný...
Hýçkýrýklý dallara sonbahar sisi inmiþ,
Kuytu, loþ saçaklara dertli serçeler sinmiþ,
Þarkýlar fýsýldayan rüzgarýn sesi dinmiþ,
Görünmez karaltýlar sarmýþ ýssýz ormaný...
Bir hüznün külleri var, uçuþan bulutlarda,
Neden kaybolmuþ gitmiþ, sevgiler, umutlar da?
Bir aþk rüyasý saklý, kýrýlmýþ kanatlarda,
Alýp götürmüþ yýllar, dizlerdeki dermaný...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.