her gidiş biraz yakışıklıdır...

Ýnan sandýðýn kadar kolay deðil gitmek,
Býrakýp bütün hayallerini bu þehirde
Güzel olan her þeyi bir sayfaya terk edip,
Arkana bakmadan, eðmeden baþýný gitmek;
Ýnan o kadar kolay deðil.
Ya susmak; en zoru zaten,
Deðemeden yüreðine,
Derleyemeden içindekileri,
Üç beþ paçavrayý doldurup bavula,
Hiçbir þey demeden kaçarmýþçasýna gitmek;
En zoru…
Belki bir yalan belki bir kalan var geride
Kim bilir? Belki de gözlerde asýlý bir elem.
Ama gitmek en doðrusu;
Ýkisinin de mahlasýna düþmüþse kaybeden.
Her gidiþ bir terk ediliþtir aslýnda.
Kalan dediðimiz kaldýðý yerdedir zaten, mutludur.
Gidene sor sen;
Doldurup tüm düþlerini bir kese kâðýdýna,
Vurup sýrtýna tüm günahlarýný,
Aklýnýn düþürdüðü maslaða meyil etmek; gitmek.
Giden planlamaz nereye gideceðine.
Öylesine bir gidiþ, kurtuluþ iþte.
Ve gitmelere en çok yakýþan vasýta trendir.
Bir istasyon boþluðu, bir katar çýðlýðý
Ve köþedeki bakkaldan gelen radyo cýzýrtýsý…
Giden umut etmez; son kez bakmaz ardýna
Bilir çünkü kimse yoktur geride.
Giden aðlamaz, aðlatmaz hiçbir þekilde
Yanlýþ öðretilmiþtir bu hep;
Gidenin baþý düþmez hiçbir zaman yere.
Ve aslýnda, her giden uzun pardösü giymez,
Hoþça kal demez kimseye.
Her gidiþ biraz biçimli olmak zorundadýr.
Bir þarký çalýnmalý ve bir þiir okunmalýdýr ardýndan.
Her tren istasyonunda mendil satýlmalý,
Bir kýrmýzý gül konmalýdýr.
Bir beyaz þarap; her giden biraz sarhoþ olmalýdýr.
Ve duygularýn sanýk olduðu bu akþamlara
Yalnýz peronlar tanýktýr…
Giden son olarak ince bir tebessüm eder,
Kimse bilmese de her gidiþ biraz yakýþýklýdýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: