BİT KIRIKLARI 2

Dudaklarýma diþlerimi geçirmem
Alfabeyi bilmeden,
Tek kelimeyi heceleyemeden
kýzýl saçlý öðretmenin
yakama taktýðý kýrmýzý kurdeleden çok önceydi

beþ yaþýnda aðladým
vücudumun talan ediliþine
ne annem duydu, ne babam
kardeþim henüz doðmamýþtý
kimse görmedi,
kimse duymadý
boþlukta çaresizliðin iþitilmediðini
soluðumun yankýlanmadýðýný
beþ yaþýnda öðrendim.

Ben en çok beþ yaþýnda öðrendim.

Karýncalar geçip gitti önümden
bir boka yaramayan karýncalar
görmezden geldiler
oysa ben çok önceden þeker serperdim yollarýna
karýncalar sustular hep.

þimdi tiksinirken bedenimden
dönüp dönüp aynalara bakmak
bir türlü üzerime giydiremedikleri asalet gömleðini
her daim ütülü,
ve demoklesin kýlýcý gibi
baþýmýn üstünde sarkarken bulmak
gökyüzü nerede?

Sayýn cinsiyet
beþ yaþýnda ruhuma sýçramýþ tükürük gibi hissettim seni
ýslak, üþüten
beþ yaþýnda iðrendim senden
beþ yaþýmda yitirdim seni
beþ yaþýmda kabullendim sensizliði

Sayýn cinsiyet
Bedenimdeki riyakar anlam
Anlaþýlmaman adýna
yankýsýný yitirmiþ kuyuda susmaya yatmak
nasýl kancýklýktýr ruhuma bilir misin
nasýl kazýk atmaktýr akli dengelere

Oysa kollarým,
boynum,
gövdem
kanlanmýþ bir bitin þen sofrasý olduðunda
gözlerindeki iþtah yüreðimi kemirdiðinde
baþlamalýydý kýyým

sayýn cinsiyet
pençelediðin bir zaman dilimi
beþ yaþýmdan çalýntý
boynumun borcu gibi kursaðýmda acý bir lokma
þimdi hangi sözle kusarým
hangi darbeyle parçalayýp yok ederim bunu
bilmiyorum.

yaram tazeyken
þimdi izi bile yok

Bedenimde o günden beri üreyen bitler
bitler doymuyor,
bitler hiç doymuyor
bitlerin hiç doymayacaðýný anladýðýmdan beri
Ölü bedenlerin saçlarýný taradým hep
ölü bedenler sonsuz uykuya feda etmiþken son nefesini
birbirlerine o kadar benziyorlardý ki
Dudaklarý kenetli,
Ayný çehre,
Ayný sükunet,
Ayný umursamaz surette ayný hüzün
çýplaklýðýma benzetiyordum onlarý
týpký bitler gibi
benim gibi
cinsiyetsiz bedenlerdi onlar da.

Ama saçlarý
Kiminin sürgünde aðarmýþtý
Kiminin aðýtla
kimi beklemekten
kimi evhamdan
Kimi simsiyahtý,
Kimi kýzýl
kimi þehrin kalabalýðýnda yitirmiþti rengini
kimi bir kuytuda insanlýða hasret
kimi kýyýmý bekleyerek yitirmiþti rengini
Kiminin saçýndaki renk henüz solmamýþtý
Çoðunun saçýnda taraðým bitlere takýldý
Saçlarýný ördükçe ölü bedenlerin
Kýrýlan bitlerin acýsýný hissettim etimde

ve bugün kuyudan çýkardým cümlelerimi
anlattým onlara
dinlediler
sormadan, yargýlamadan
dinlediler
Ben onlarýn hatýrasýný ellerimle tararken
ölüye yakýþýr biçimde suskunluklarýný bozmadan dinlediler
anladým ki en sadýk dostlarýmdý ölü bedenler

ama benim saçlarýmda hep bir pençe
benim saçlarým hala çok acýyor
bit kýrmayý bilmeyen anneler
bazý anneler sadece anne’ler
mi?

Tanrý bizi duyuyor
Tanrý bizi görüyor
Tanrý her þeyi görüyor
ne güzel deðil mi
ne güzel diyorlar
ben demiyorum
onlar diyor
en çok da annem
Annem hep böyle söylüyor
Ben kýzýl saçlý öðretmenin verdiði ödevmiþ gibi
Duvarlara, kumlara, camlara, sayfalara hep büyük harflerle yazýyorum;
"TANRI HER ÞEYÝ GÖRÜYOR."
Herkes buna inanýyor
Ýnanmayan yok :)
Ben beþ yaþýmýn içinde
O gün de kaldým
Tanrýnýn unuttuðu o günde
TANRI SUSTUKLARIMI DUYUYOR.

ah cinsiyet
zavallý riyakar anlam
sen sadece babamýn bükülmeyen boynusun
þerefli bir ad
bana hep iðreti
ruhuma dikilen çirkin elbise
ve kimlikteki yalancý satýr
TANRI HER ÞEYÝ GÖRÜYOR.

ne zaman bir karýncaya rastlasam
tükürük biriktiriyorum aðzýmda
üstüne tükürüyorum
hayýr ezmiyorum
benim gibi nefessiz kalsýnlar istiyorum
karýncalar boðulsun istiyorum
TANRI HER ÞEYÝ BÝLÝYOR.

HÜSEYÝN GÖKMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: