dedi ki..
ormanlarin birinde
bir gezide
yorgun argin mola vermis
duraklamis..
oturmus papatya tarlasina
ormanin kenarinda
soluklanmis..
birden bir ses..
bir inleme
bir hisirti
caillarin arasindan bir kipirti
dönmüs birde ne görsün
sevimli bir kaplumbaga
yani basinda
soluk soluga..
öylesine azimle ilerliyormus ki
elinde sopasiyla
yol acmak isterken arkadasi
engel olmus..
dedi ki
kendimden utandim
herseye sizlandigima
öyle olur olmaz seylere
kizdigima..
kaplumbaga ilerlerken yolunda
acmak icin ugrasirken
cicekler,
yeserirken yapraklar
böceklerde bir azim,
yasamak icin inadina..
dedi ki
ben burdayim derken
binbir cesit cicekler
yagmura inat
orman yesile bürünürken
unuttuk mu biz
asil nedenini hayatin
bir kaplumbaga bile
böylesine direnirken
ay osman
can osman...
anlat bize
daha cok anlat
neler gördün
neden sevdin ormani
belki yeniden hatirlariz
yasamanin asil
anlamini...
inadina
yasariz belki,bir cicek gibi
bir böcegin ucmasina sevdali..