Sanadýr feryadým, sanadýr sitemim, Ey bahtsýz ömrümü telef edenim. Renklerimi soldurdun karaya büründüm, Pýrýl, pýrýl düþlerimi acýmadan silenim. Ýçimdeki çocuðu yok edemezsin, Lal olsa da dilim feryadým dindiremezsin, Gece gibi karartsanda ýþýða süründüm, Üzülmek yok artýk yolumdan döndüremezsin. Laleler gibi boynumu büktün bir anda, Öfkem dinmez bil ki bir hiçsin bu canda, Ne olduðunu gördüðüm an þaþtým ve ürktüm, En sonunda karar verdim bittin sol yanýmda. Yarýnlara duyduðum özlem sadece çocuklarýmda.
Zafer Özcan-(28.10.2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.