Üşüyorum

Doðduðum günden beri bu can tende bir köle
Görünce sevdalandým seherde gonca güle
Mecnun’dan ilham alýp vursam kendimi çöle
Buz tutmuþ kalp kýþýnda soðukla üþüyorum.

Olur olmaz yerlere saplanan sivri oktum
Biraz gurur kibirle aþký gönlüme soktum
Gerçeði geç anladým ben hiç hesapta yoktum
Baðlanmýþ ayaðýmda kancayla düþüyorum.

Yürüdüðüm tüm yollar ýslak yaðlý bir zemin
Gelecek inþasýndan nefsim oldukça emin
Bak tasdik makamýyla her nefesi bir yemin
Sinirle bu yaþýmda pompayla þiþiyorum.

Büyüklerim derdi ki haram lokma çiðneme
Davranýþla layýk ol dedene ve ninene
Dünya çoban aldatan gayrý koyma sinene
Mezarýmýn baþýnda kazmayla eþiyorum.

Ýnanmadan sorgula sor hep kendine neden?
Mazlum zalim bilmezsen yanar kötülük eden
Seyret gassal önünde çaresizdir bu beden
Sönen taþ ocaðýnda acýyla piþiyorum.

10.03.2016
Ahmet Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: