Yine gün aðardý,akmaya baþladý göz pýnarlarým Yine gömüldüm gecenin sessiz karanlýðýna yapayalnýz Hasretin özlemin sardý bütünüyle soðuk bedenimi Kuþlar adeta selam verircesine geçiyor penceremin önünden O güzel ötüþleriyle sanki þarkýmýzý söyleyerek çekiliyor yuvalarýna
Dýþarda yaðan saðanak yaðmur vuruyor pencereme Tüyler ürperten gök gürültüsü,þimþeklerin parýltýsý Akþamýn hüznü,çok korkuyorum sensiz yalnýzlýðýmda Bana býraktýðýn hatýralara sarýlýyorum teselli arýyorum Sanki ölümün soðuk yüzü sarýyor bedenimi korkuyorum
Aramaz sormaz oldun,bilemiyorum nerelere kayboldun Yarýda býraktýðýn güzel sevdamýz þimdilerde can çekiþmekte Elimde kuruyan güllerin artýk þimdi tek dert ortaðým Ya karþýmda duran resmin,gecelerimin tek sýrdaþý Caným çýktý çýkacak,seni görmeden ölmekten çok korkuyorum
Abdullah Altuntaþ (yalnýz þair)
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullah altuntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.