Kaç Doğrum Kaldı

Keþke korkularým da senin gibi terk edebilseydi beni.
Senin beni unuttuðun gibi,
Bende unutabilseydim acý veren geçmiþi.
Belki rahata kavuþurdu ruhum.
Belki de yeniden bulurdum kaybettiðim umudu.
Yüzümde çiçekler açardý.
Yine yeniden koþardým mutluluða.
Çocukluk günlerimdeki gibi...

Sararmýþ yapraklar mutluluðu anýmsatýrdý.
Ýskeleden uzaklaþan gemiler canýmý acýtmazdý.
Sen benden gitmeseydin.
Belki de gözüm bu kadar eskiyi aramazdý.
Daha kaç yanlýþý doðru sayýp kendimi avutacaðým.
Ýnan bilmiyorum.
Ve bu hal beni korkutuyor.

Ne gülmek geliyor içimden.
Ne de hüznümü yaþamakta mahirim.
Ah keþke bir þeyler gelse elimden
Ben yanlýþý doðru sayacak kadar cahilim.

Bazen diyorum alýp da baþýmý terk edeyim.
Bana acý veren ne varsa geride býrakayým.
Kimsenin bilmediði, kederin uðramadýðý bir yere gideyim.
Yüzümdeki gülümseme sabah aydýnlýðýna kadar sürsün.
Aþka vakit ayýramayacak kadar meþgul olayým.
Dalýp da çýkamayayým dünya meþgalelerine.
Ne yapsam tutar yaný yok.
Hiçbir umut acý kadar gercek deðil.




Sosyal Medyada Paylaşın: