unuttum sanmistim seni oysa yüreðime saplý kalmissin hatirladigim da içimi acýtan ilk gün ki gibi özlemle coþuyor yüreðim gözyaþlarým dinmiyor bitti dedikçe bir aný alýp goturuyor cehennemden cennete gözümü açýyorum hersey düþ karanlýk sensizlik sessizlik geçmesini bekliyorum içimdeki sizimin susuyorum çok caným yaniyor alýþtým diyorum yok alisilmiyor her seferinde daha çok caným yaniyor nasýl dünya bu sen cennette yasarken bana cehennemi reva gördün hani mutsuzluk üstüne mutluluk kurulmazdi kalmazdý hani ah yerde kim duyar.kim görür Zalimin zulmü kar mi kesesine
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.