Bu þehir adamý yoruyor usta,
Satýyor seni döndüðün ilk köþesinde,
Sana yalan söylemeyi öðretiyor,
Ýki yüzlü olmayý öðretiyor,
Bu þehri ben tanýyamýyor artýk Usta.
Bu þehir,
Sanki benim hayallerimi uçurtma yaptýðým,
Zirvelerinde dolaþtýðým þehir deðil,
Bu þehir çýkarlarýn konuþtuðu,
Paranýn ise ilah gibi tapýldýðý bir þehir olmuþ.
Kýrk yýllýk dostluklar kýrk saniyelik olmuþ,
Kahve içmenin bile muhabbeti artýk fahiþe,
Sevgililer bile bir birine güvenmiyor Usta
Ýmzalar yüreðe deðil,sadece kaðýtlara atýlýyor,
O da prosedür gereði be Usta
Sadece prosedür gereði.
Ýnsanlar senin canýný acýtmak için uðraþýyor,
Biliyorlar kýrýlgan olduðumuzu,
Kýrýyorlar be Usta,kolumuzu kanadýmýzý kýrýyorlar.
Kýrsýnlar,kýrsýnlar da aþkýmýza dokunmasýnlar,
Mabedimize,mahremimize dokunmasýnlar be Usta.
Ben çocukluðumda olduðu gibi,
Çiçekleri kokladýðýmda mutlu olmak istiyorum,
Nane,yarpýz toplamak istiyorum,dedem çay yapardý,
Özlüyorum usta özlüyorum samimice sevmeyi ve yaþamayý.
Vagif Seyyah