DEMEK Kİ …

Muammâ oldun artýk hiç çözülmeyecek vüsatta karmaþýk,

Var mýydýn, yok muydun; masal mý, gerçek miydin ?

Bir cevap olmadýn hiç gönlümün ýsrar yüklü suallerine…

Ýmâlarýn ile bulunduðun itiraflarýna ise ben hiç itibâr etmedim;

Sarahât istemek anamýn ak sütü kadar hakkým idi beni sevdiysen þâyet ?..

Bir fâsit daireye dönmüþ, tekrarýn tekrarý olmuþtu yazýþmalarýmýz,

Benim satýrlar dolusu duygularýma sen sadece þükran bildirdin;

Tek kelime ya da cümlelik kliþe teþekkür beyanlarýyla…

Demek ki fuzûli þâgil idim hayatýnda, belki de bir ayak baðý,

Demek ki ýsrâr beni de senin kadar bizâr etmiþti;

Demek ki ayný akortta deðilse gönül tellerimiz,

Bitmeliydi bu senfoni demek ki…
Sosyal Medyada Paylaşın: