MEZARLIK GÜLÜYÜM

Çektiklerim ölümün ölümle yarýþmasý;
Yazýlmayan mektubun aklýmda buruþmasý…
Sonu gelmez öykünün kalemi terketmesi;
Yaþama sebebimin yalnýz koyup gitmesi…

Beklemeyi býrakmak beklenen yok olunca;
Hiçbir þey konuþmamak dertlerin çok olunca…
Hançerlerin kýnýndan hedefine varmasý;
Uykusuz gecelerin küfürler savurmasý…

Ellerimde korkusuz duran hüküm kaðýdý;
Ýçimdeki çýðlýklar daðda çoban aðýdý…
Koþmaya yelteniþim þu kör topal halimle;
Dikleniþim hasrete derbeder ahvalimle…

Aynalarda gördüðüm baþedilmez bir dram;
Hergün candan eksildi umudum gram gram…
Söz verdiðim gün deðil ölüm nasýlsa baki;
Bitti ömür gayesi hesaplar benden saki…

Bire bin veren dertler düþtü yürek üstüne;
Helallik sonrasýnda rest çekmiþim restine…
Gölgesinden korkarken kaldýrýmda gölgeler;
Ne çilemiz tükendi ne yediðim darbeler…

Þarkýlardan habersiz yazýlmýþ nakaratlar;
Beynimin ortasýnda koþuyor azgýn atlar…
Sabýr diyor görenler sabýrda bitti artýk;
Eksiðime bakmayýn bir yarým gitti artýk…

Ve ben iþte sevdamý bir yarýma sýðdýrdým;
Kara bulut yok desin mavi yaðmur yaðdýrdým…
Mecburum geceleri gündüzlere katmaya;
Yalnýzlýðýn koynunda “Peki” deyip yatmaya…

Kalpte sevda tapumdur hikaye sandýðýnýz;
Benim hergün aklýmda kýrk yýlda andýðýnýz…
Sanmayýn yaþýyorum aslýnda ölüyüm ben;
Bir mezarýn üstünde bir mezar gülüyüm ben…

Ali ALTINLI – 05.11.2016
Saat: 01:12

Sosyal Medyada Paylaşın: